खाईन तर तुपाशी!

हे प्रमाण माझ्या आईचे आहे का आजीचे आहे हे सांगणे अवघड आहे. आमच्या घरी एक अगदी जुने पत्र्याचे बिस्कीटपात्र  होते. त्यात आई-आजी कणकेची बिस्किटे करताना मी पाहिलेले आहे. त्या बिस्कीटपत्रातल्या कप्प्याच्या खाली- वर निखारे ठेऊन भाजलेल्या बिस्किटांना एक धुरकट, खमंग वास असायचा. आमच्या घरी बिस्किटे कापण्यासाठी एक साचा होता. आईच्या हाताखाली लुडबुड करत, बिस्किटे कापायला मदत करायला मजा यायची. नंतर आम्ही मुले मोठी झालो आणि घरांत एकाचवेळी, वाढत्या वयाची सात भावंडे झाल्यावर मात्र, आई-काकू, दिवेकर बेकरीत  सर्व सामान देऊन, तिथून बिस्किटे भाजून आणायच्या. ही बिस्किटे खूपच हलकी होतात आणि दुधात किंवा चहांत बुडवली की  छान मऊ होतात, पण विरघळत नाहीत. आता तो माझ्या माहेरच्या घरातील बिस्किटाचा साचा माझ्याकडे नाही नाही. त्यामुळे इंटरनेटवरचा फोटो टाकला आहे.    साहित्य  १.  कणीक १ किलो  २. पिठीसाखर  १/२ किलो (मी मोरसही घेते.) ३. पांढरे लोणी १/४ किलो  ४. खाण्याचा सोडा २चमचे  ५. अमोनिया ५चमचे ६.  मीठ १/२चमचा ७ दूध १/२ ते ३/४ कप  कृती   दुधाव्यतिरिक्त सगळे पदार्थ एकत्र करायचे. कणीक घट्टसर मळण्यासाठी लागेल तेवढे दूध घ